Rada Polityki Pieniężnej jest to organ Narodowego Banku Polskiego, który został utworzony 17 lutego 1998 roku. Jej głównym celem miało być ustalanie założeń i realizacja polityki pieniężnej.
Z roku na rok jednak Rada zyskiwała coraz większe kompetencje i obecnie pełni bardzo ważną rolę w polskim systemie finansowym i bankowym. W skład Rady Polityki Pieniężnej wchodzi Prezes Narodowego Banku Polskiego, oraz 9 członków. Są oni powoływani na 6 lat, w równej liczbie przez Sejm, Senat i Prezydenta RP. RPP powinna przede wszystkim dbać o stabilność polskiego pieniądza. Odpowiada za to aby inflacja utrzymywała się na niskim i stabilnym poziomie 2,5%, przy czym dopuszczalne są odchylenia o 1%. Kolejnym jej ważnym zadaniem jest ustalanie wysokości podstawowych stóp procentowych, oraz wysokości rezerwy obowiązkowej. Do innych jej obowiązków można zaliczyć:
- dbanie o wzrost gospodarczy, o ile nie koliduje to z celem inflacyjnym,
- ustalanie zasad operacji otwartego rynku,
- przyjmowanie rocznego sprawozdania finansowego NBP,
- zatwierdzanie planu finansowego NBP,
- składanie Sejmowi sprawozdania z wykonania założeń polityki pieniężnej,
- określanie górnej granicy zobowiązań wynikających z zaciągania przez NBP pożyczek i kredytów w zagranicznych instytucjach bankowych i finansowych.
Wpływ Rady Polityki Pieniężnej na funkcjonowanie rynku.
Rada Polityki Pieniężnej pośrednio w dużym stopniu wpływa na życie przeciętnych obywateli gdyż ustalane przez nią stopy procentowe przekładają się na wysokość oprocentowania lokat i kredytów w bankach. Pośrednio wpływa ona również na wielkość kreacji pieniądza, a więc na to jak dużo pieniędzy banki są skłonne pożyczyć klientom. Również poprzez wpływanie na poziom inflacji sprawia, że jesteśmy bardziej lub mniej oszczędni. Bardzo ważną cechą Rady jest jej niezależność. Dotyczy ona wielu kwestii takich jak finansowanie, funkcjonowanie, czy brak wpływu osobowego. Niezależność zachowują również członkowie Rady, co przejawia się m.in. w tym, że nie wykonują oni z zasady innych, etatowych obowiązków jako pracownicy NBP.
Członkowie Rady mają silną pozycję, a organy uprawnione do ich powołania odwołują ich wyłącznie w przypadku:
- Zrzeczenia się funkcji.
- Choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji.
- Skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstw.
- Złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu.
- Przyczyn, o których mowa w art. 14 ust. 2.
Dodatkowo, w razie śmierci członka Rady Polityki Pieniężnej, organ powołujący stwierdza wygaśnięcie jego mandatu.