kredyt lombardowy definicja

Kredyt lombardowy może zostać przyznany przez bank komercyjny osobom fizycznym lub prawnym. Charakterystyczną cechą tej pożyczki jest zabezpieczenie zobowiązania ruchomością.

Do najczęściej stosowanych zabezpieczeń można zaliczyć papiery wartościowe, rzadziej sprzęty a także metale szlachetnie. Kredyt lombardowy banku centralnego- kredyt pod zastaw papierów wartościowych, udzielany bankom komercyjnym przez bank centralny. Kredyt lombardowy banku komercyjnego- udzielany osobom fizycznym lub prawnym. Na czas trwania umowy kredytowej bank przejmuje zastawioną ruchomość a w przypadku niewywiązania się klienta ze spłaty nabywa możliwość sprzedaży zastawu.  Kredyt lombardowy w banku komercyjnym przeznaczony jest pod zastaw papierów wartościowych, wyrobów niezależności oraz przedmiotów wartościowych np. takich z tytułu ubezpieczeń. Kredyt ten jest kredytem krótkoterminowym i jego główna cechą jest posiadanie przedmiotu zastawu przez bank. Udzielany on jest nie do pełnej jego wartości najczęściej pod zastaw papierów wartościowych. Kredyt lombardowy udzielany jest pod zastaw narzuca dokonania wyceny przedmiotu zastawu, która jest wykonywana na koszt klienta. Do wyceny wyznaczeni są specjaliści wskazani przez bank. Przeważnie kwota pożyczki znajduje się w przedziale od 20% do 80%. Stopa kredytu lombardowego jest główną stopą procentową Banku Centralnego i pełni ona przeważnie funkcje stopy maksymalnej. Oznacza to bowiem, że określa ona krańcowy koszt zdobycia pieniądza na międzynarodowym rynku, czyli górny próg wahań rynkowych stóp O/N. Stopa Lombardowa wyznacza cenę, po której Bank Centralny jest w stanie udzielić Bankom Komercyjnym pożyczek pod zastaw papierów wartościowych. Kwota kredytu lombardowego nie może być większa niż równowartość 80% papierów wartościowych, której są obciążone zastawem. Wyznaczenie stopy kredytu lombardowego należy do głównych zadań Rady Polityki Pieniężnych. Wysokość stopy lombardowej od dnia 5 marzec 2015 r wynosi 2,5 %.

 

Kredyt lombardowy - zastaw przedmiotu.

Charakterystyczną cechą tego kredytu jest posiadanie przez bank przedmiotu zastawu. Dlatego najczęściej jest on udzielany pod zastaw papierów wartościowych, których faktycznie przechowywanie nie nastręcza bankom trudności. Banki przeważnie nie dysponują magazynami do przechowywania zastawionych towarów, mogą one udzielić kredytu lombardowego pod ich zastaw reprezentowany warrantem, będącym szczególnym dowodem składowym. Niektóre z nich są upoważnione do wydawania tzw. warrantów, stwierdzających fakt składowania określonych towarów i umożliwiających przeniesienie własności Tyc towarów w drodze indosowania warrantu. Warrant może być przedmiotem zastawu. Bank przyjmujący w tej formie zastaw towarowy musi liczyć się z rynkiem związanym z towarem, np. w postaci spadku ceny towaru, obniżenia jego jakości itp. dlatego kwota udzielonego kredytu lombardowego jest z reguły niższa od wartości zastawu. W Polsce kredyt lombardowy nie odgrywał większej roli.