Koszty finansowe to koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo, które nie są związane bezpośrednio z wielkością produkcji, z art. 42 ust. 3 ustawy o rachunkowości wynika, że są to koszty również i straty wynikające bezpośrednio z transakcji związanych z różnego rodzaj działalnościami inwestycyjnym. Koszty te stanowią przede wszystkim:
- Nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatkami,
- odsetki,
- aktualizacji wartości inwestycji- innych niż inwestycje w nieruchomości i prawa,
- straty ze zbycia inwestycji- inne niż inwestycje w nieruchomości oraz prawa.
Wyjątkiem natomiast od tego są tylko odsetki, prowizje i dodatnie bądź ujemne różnice kursowe od zobowiązań wpływające na:
- Wartość produktów - tylko w przypadku gdy wprowadzenie produktu na rynek jest poprzedzone długim okresem przygotowania do sprzedaży bądź okres jego wytrzymania jest bardzo długi.
- Cenę nabycia bądź cenę wytworzenia środków trwałych lub środków trwałych w budowie i wartości niematerialnych ( inwestycje) również prawnych, gdyż koszty poniesione w momencie gdy nie zostały one jeszcze oddane do użycia wpłyną na wartość początkową tychże środków.
Koszty finansowe można podzielić na dwa rodzaje:
- Obciążenia kosztów własnych o karak terze fiskalnym- jest to np. podatek od nieruchomości, składki na ubezpieczenia pracowników itp., bądź umowy m.in. kary umowne z tytułu niewywiązania się ze zobowiązań.
- Koszty obsługi kredytowej- oprocentowanie kredytów, prowizje bankowe itp.
Do kosztów finansowych najczęściej spotykanych w przedsiębiorstwach należą w szczególności:
- Ujemny wynik aktualizacji inwestycji,
- straty wynikające z tytułu zbycia inwestycji,
- dyskonto od weksli własnych również przy sprzedaży weksli oraz czeków obcych,
- zapłacone oraz zarachowane odsetki oraz dyskonto od wyeliminowanych papierów dłuższych oraz od wystawionych weksli własnych,
- nadwyżka ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi z wyceny aktywów finansowych wyrażonych w walutach obcych,
- koszty z tytułu aktywizacji wyceny inwestycji w aktywa finansowe,
- prowizje bankowe,
- opłaty skarbowe od umów pożyczek,
- zapłacone oraz zarachowane odsetki i prowizje od zaciągniętych kredytów bankowych oraz otrzymanych pożyczek, jeżeli nie służą finansowaniu nabycia bądź wytworzenia środków trwałych również wartości niematerialnych oraz prawnych, również wytworzenia produktów lub przygotowania towarów do sprzedaży- przypadku uzasadnionych długotrwałym okresem wytworzenia lub przygotowania,
-wartość sprzedanych inwestycji w aktywa finansowe,
- zapłacone oraz zarachowane odsetki od przeterminowanych zobowiązań cywilnoprawnych i od należności budżetowych.