Ekonomia to nauka zajmująca się badaniem społecznego procesu gospodarowania, czyli społecznego procesu produkcji i podziału dóbr materialnych. Celem jest identyfikowanie prawidłowości zachodzących w tym procesie i formułowanie społecznych praw produkcji oraz podziału materialnych środków, zaspokajających potrzeby ludzkie. W konsekwencji możliwe jest formułowanie wskazówek dla prowadzenia polityki gospodarczej. Ekonomia wykorzystuje dorobek nauk takich jak logika, socjologia, nauka o państwie i prawie, politologia i filozofia. Z logiki czerpie metody wnioskowania, takie jak dedukcja i indukcja.
Makroekonomia a mikroekonomia - definicja .
Makroekonomia bada zjawiska i procesy zachodzące w całej gospodarce. Analizuje gospodarkę jako system, zwłaszcza całkowitą produkcję i konsumpcję, zatrudnienie, bezrobocie, inflację, inwestycje, dochody i wydatki budżetu państwa, wzrost gospodarczy itp., z uwzględnieniem czynników wpływających na poziom i zmiany tych wielkości ekonomicznych w skali gospodarki krajowej. Teorie ekonomiczne pozwalają na świadome oddziaływanie na procesy gospodarowania.
Mikroekonomia bada procesy gospodarcze na polu poszczególnych elementów składowych gospodarki, takich jak gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa. Celem tych obserwacji jest ustalenie, w jaki sposób te elementy składowe podejmują decyzje na konkretnych rynkach, a zwłaszcza jak ci indywidualni aktorzy dokonują wyborów w warunkach rzadkości dóbr. Pozwala to na podejmowanie decyzji o tym, co produkować, co konsumować. Dobra rzadkie są wytworem ludzkiej pracy i nazywa się je dobrami ekonomicznymi.
Co to jest ekonomia pozytywna i normatywna?
Ekonomia rozróżnia pozytywne podejście, którego fundamentem jest naukowe (obiektywne) objaśnienie zasad funkcjonowania gospodarki. Ekonomia pozytywna dąży do wyjaśnienia, w jaki sposób gospodarująca dobrami społeczność podejmuje decyzje o konsumpcji, produkcji i wymianie dóbr. Celem jest utworzenie podstaw dla przewidywania reakcji gospodarki na zmianę warunków działania. Dorobek ekonomii pozytywnej stanowi fundament dla normatywnego myślenia. Istotnie różne, podejście normatywne koncentruje się na pytaniu, jaka polityka, w oparciu o jakie rozwiązania instytucjonalne, spowoduje w efekcie najlepsze wyniki w odpowiednich procesach gospodarowania. Ekonomia normatywna dostarcza wskazówek opartych na subiektywnych sądach wartościujących. Rozróżnianie w ekonomii obu tych podejść wskazuje, że jest to nauka należąca do grupy nauk społecznych i nie jest w stanie uniknąć sądów wartościujących, a zatem odpowiedzi, czy dany system gospodarczy dobrze funkcjonuje. Ekonomiści powinni wskazywać na możliwe skutki wyborów, przedstawiać warunki i możliwości ich podejmowania, ale sama decyzja o wyborze określonej polityki gospodarczej wykracza poza ich możliwości.
Ekonomia pozytywna dokonuje analizy zagadnień dotyczących opisu procesów gospodarczo-społecznych. Ekonomia normatywna analizy opiera na problemach związanych z systemem wartości, jaki obowiązuje w danej społeczności. Do analizy ekonomicznej wykorzystuje się modele oraz zestawy danych ekonomicznych.