Koszt zmienny

Koszt zmienny jest to koszt jaki przedsiębiorca ponosi na działania związane bezpośrednio z produkcją, popularnie twierdzi się, że koszty zmienne zmieniają się wraz ze zmianami wielkości produkcji, co błędnie zawęża tę kategorię wyłącznie do przedsiębiorstw produkcyjnych. Jednostki usługowe bądź handlowe też mogą ponosić koszty zmienne. W związku z cym w definicji należy uwzględnić nie tylko produkcję  tylko szeroko wolumen działalności. Podział na koszty stałe oraz zmienne wiąże się z zastosowaniem kryterium klasyfikacyjnego uwzględniającego reakcję kosztu na zmiany wolumenu działalności, informację o kosztach zmiennych oraz stałych wykorzystywane są na potrzeby podejmowania decyzji krótkookresowych również rachunku kosztów zmiennych. Poziom tych nakładów zależny jest wprost od wielkości produkcji,  w przypadku wzrostu produkcji, koszty zmienne rosną, a zmniejszają się wraz ze spadkiem produkcji. Koszty zmienne są równe zeru, ponieważ przedsiębiorca nic nie produkuje, koszty zmienne to wszystkie wydatki, które musiał ponieść przedsiębiorca w związku z produkcją, nie wchodzące w skład kosztów stałych. Do kosztów zmiennych związanych z produkcją zaliczają się nakłady na surowce, roboczogodziny, towar, energia bądź paliwo itd. Koszty stałe nie ulegają zmianom w krótkim czasie i są niezależnie od wielkości produkcji. Koszty zmienne zależą od wielkości produkcji. Koszt całkowity to suma kosztów stałych i kosztów zmiennych. Koszty zmienne to pochodna podejmowania krótkookresowych decyzji przedsiębiorstwa a koszty stałe są wynikiem decyzji długookresowych, inwestycyjnych, które określają możliwości wytwórcze przedsiębiorstwa, są nie i nie są one zależne od stopnia wykorzystania zdolności wytwórczych w krótkim okresie czasu. Do posługiwania się kosztami stałymi oraz zmiennymi w podejmowaniu decyzji planowaniu oraz kontroli działalności przedsiębiorstwa konieczna jest znajomość metod wyodrębnienia kosztów stałych oraz kosztów zmiennych

- metoda studiów technologicznych, inżynierska- stosowana jest na etapie projektowania produkt oraz polega na ocenie zużycia czynników produkcji również czasu pracy,

- metoda najwyższego oraz najniższego punktu, wielkości krańcowych- polega na wybraniu dwóch skrajnych wielkości produkcji oraz odpowiadającymi wielkości kosztów całkowitych wcelu obliczenia kosztu krańcowego,

- metoda księgowania- polega na podziale kosztów na stałe oraz zmienne poprzez opinię pracowników księgowości, to prosta metoda jednak obarczona dużym ryzykiem błędu, co spowodowane jest subiektywną oceną pracowników,

- metoda graficzna, wizualna- polega na przeniesieniu na układ współczesnych wielkości produkcji ( oś X ) oraz odpowiadający jej koszt ( oś Y ), a nast. poprowadzeniu linii przez powstałe punkty,  powstała linia pokazuje tendencję zachowywania kosztów względem rozmiarów produkcji.

- metoda regresji liniowej- polega ona na znalezieniu funkcji, która najdokładniej opisze zależność pomiędzy kosztem a wielkością produkcji poprzez wykorzystanie metody najmniejszych kwadratów.