Alokacja zasobów jest to przypisanie zasobów do możliwości ich użycia w zależności od struktury rynku na którym ona występuje.

Alokacja zasobów to również przypisanie określonych dóbr do podmiotów je produkujących oraz podmiotów dla których są one przeznaczone. W zależności od struktury rynku wpływ na alokację mają różne czynniki. W wolnym rynku główny wpływ na alokację ma popyt oraz podaż, dzięki którym określić można zapotrzebowanie na ilość danego produktu oraz cenę za jaką można go oferować. W przypadku monopolu to producent posiadający monopol na produkcję danego dobra może sam regulować jego ilość na rynku jak i cenę, przez co uzyskuje jak najwyższy możliwy dla siebie zysk co zwykle prowadzi do zaburzenia rynku. Istnieje również rynek regulowany gdzie cena danego produktu regulowana jest z góry przez określony podmiot np. rząd. Podmiot regulujący może ustalić ilość wyrobu jaki może być wprowadzony na rynek, jego cenę a nawet producenta, który może go produkować. Ten rodzaj alokacji może negatywnie wpłynąć na rynek np. z powodu zbyt wysokiej ceny czy zbyt małej ilości produktu na rynku.

Alokacja efektywna według Pareta.

Alokacja efektywna według Pareta to pojęcie według którego następuje takie rozmieszczenie zasobów w której zachodzi przynajmniej jedna z następujących sytuacji:

• Brak rozwiązania sytuacji wszystkich osób zaangażowanych w proces wymiany.
• Brak możliwości poprawy sytuacji jednej osoby bez wpływu na pogorszenie sytuacji innej osoby.
• Korzyści z wymiany uległy wyczerpaniu.
• Brak możliwości obustronnej wymiany korzystnej dla każdego.