Upadłość konsumencka to prawny proces, w którym osoba fizyczna, zwana dłużnikiem, zgłasza niezdolność do spłaty swoich zadłużeń. To procedura mająca na celu zabezpieczenie dłużnika przed nadmiernym obciążeniem finansowym i umożliwienie mu ponownego rozpoczęcia od zera, unikając przy tym egzekucji komorniczej lub innych konsekwencji związanych z długami.
Istnieją dwa główne rodzaje upadłości konsumenckiej w zależności od prawa krajowego, w którym jest ogłaszana:
-
Reorganizacja: W tym przypadku dłużnik proponuje spłatę części swoich długów lub restrukturyzację płatności, aby uniknąć całkowitego bankructwa. Plan spłaty jest zatwierdzany przez sąd i umożliwia dłużnikowi utrzymanie pewnych aktywów, pod warunkiem przestrzegania harmonogramu spłat.
-
Likwidacja: To proces, w którym majątek dłużnika jest oceniany, a jego niezbędne aktywa są sprzedawane, aby spłacić wierzycieli. Po sprzedaży wszystkich majątków pozostałe długi mogą zostać umorzone przez sąd, a dłużnik ma szansę na „świeży start” bez długów.
Upadłość konsumencka ma swoje własne procedury prawne, zasady i ograniczenia w różnych jurysdykcjach. Aby ogłosić upadłość konsumencką, dłużnik musi zwykle złożyć wniosek do sądu, który przeprowadzi proces oceny majątku, spis długów i określi, jaki rodzaj upadłości będzie stosowany. Przykładowo, jeśli osoba znalazła się w sytuacji, w której nie może spłacać swoich kredytów hipotecznych, kart kredytowych, czy innych zobowiązań finansowych, może rozważyć ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Jeśli spełnia kryteria, może zwrócić się do sądu o ochronę przed wierzycielami i zastopowanie działań komorniczych czy egzekucji.
Ważne jest jednak zrozumienie, że ogłoszenie upadłości konsumenckiej może mieć długoterminowe konsekwencje na zdolność kredytową dłużnika i może wpłynąć na możliwość uzyskania kredytów w przyszłości. To złożony proces, który wymaga szczegółowej analizy sytuacji finansowej i zazwyczaj wymaga wsparcia prawnego, aby zapewnić najlepsze rozwiązanie dla dłużnika.