Opłata od zażalenia to kwota, którą strona zobowiązana jest uiścić w sądzie, jeśli chce złożyć zażalenie na decyzję lub postanowienie sądu niższej instancji. Jest to rodzaj opłaty sądowej, którą strona składająca zażalenie musi zapłacić, aby zażalenie mogło zostać rozpatrzone przez sąd wyższej instancji.
Przykład opłaty od zażalenia.
Na przykład, gdy strona w postępowaniu sądowym uważa, że decyzja sądu niższej instancji była błędna lub niesprawiedliwa, może złożyć zażalenie do sądu wyższej instancji. Jednakże, zanim zażalenie zostanie rozpatrzone, strona składająca zażalenie musi uiścić opłatę od zażalenia zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym systemie prawny i sądowym. Wysokość opłaty od zażalenia może różnić się w zależności od kraju, rodzaju sądu, wartości przedmiotu sporu czy rodzaju zażalenia. Celem opłaty od zażalenia jest często zarówno pokrycie kosztów procesowych, jak i zabezpieczenie się przed złożeniem nieuzasadnionych zażaleń, które mogłyby obciążyć system sądowniczy dużą liczbą spraw. Opłata od zażalenia stanowi część dochodów budżetowych państwa, mogąc być jednym z elementów finansowania systemu sądowego. Jednocześnie, dla stron uczestniczących w procesie sądowym, opłata od zażalenia może być dodatkowym kosztem związanym z kontynuacją sporu na wyższej instancji. W niektórych przypadkach, osoby ubiegające się o zwolnienie z opłaty od zażalenia mogą starać się o przyznanie pomocy prawnej lub zwolnienie z opłaty, jeśli spełniają określone kryteria ekonomiczne lub społeczne. Jest to mechanizm, który ma na celu zapewnienie równego dostępu do sądów dla osób o różnych statusach społecznych czy ekonomicznych.
Opłata od zażalenia może stanowić jedno z narzędzi regulujących liczbę zażaleń i apelacji, aby nie obciążać sądów nieuzasadnionymi lub przypadkowymi sprawami. Jednakże, może również stanowić barierę w dostępie do sądów dla osób o niższych dochodach, co jest przedmiotem debat i dyskusji w kontekście sprawiedliwości społecznej i równego dostępu do wymiaru sprawiedliwości.